Ηραίο

Το Ηραίο είναι το φυσικό σύνορο μεταξύ Ναυπλίου και Άργους στο κέντρο του Αργολικού κάμπου 6 χιλιόμετρα απο το Άργος και 9 απο το Ναύπλιο σε ένα ευρύχωρο πλάτωμα με ωραία θέα.

Οι ντόπιοι γνωρίζουν το Ηραίο ως "Χώνικα" ή ως "Αβδήμπεϊ" απο τον τούρκο που ζούσε εκεί.

Το Nέο Ηραίο χτίστηκε πάνω στον αρχαίο δρόμο που ξεκινούσε απο το Άργος και κατέλειγε στο Αρχαίο Ηραίο.

Οι κάτοικοι ασχολούνται με την καλλιέργεια εσπεριδοειδών, κυρίως πορτοκάλια.

Στο κέντρο του χωριού υπάρχει ο Βυζαντινός Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου του 12ου αιώνα με ένα υπέροχο αρχιτεκτονικό διάκοσμο.

Αρχαίο Ηραίο

Ο μύθος συνδέει το ιερό με την ιστορία των δύο αδερφών Κλέοβι και Βίτωνα, που αντί βοδιών έσυραν την άμαξα της μητέρας τους για να την μεταφέρουν στον τόπο όπου γίνονταν η τελετή της γιορτής της Θεάς. Φτάνοντας στον προορισμό τους αποκοιμήθηκαν κουρασμένοι και έμειναν έτσι για πάντα

Το 423 π.Χ. ο αρχαίος ναός καταστράφηκε από φωτιά, και ακολούθησε ανέγερση νεότερου, τον οποίο έκτισε ο αρχιτέκτων Ευπόλεμος το 420-410 π.Χ. λίγο πιο κάτω, κοντά στην αρχική θέση του ιερού.

Κατά τις ανασκαφές του 1926 βρέθηκαν πάνω από τον αρχαϊκό ναό κεραμικά Νεολιθικά και τάφοι της Προελλαδικής εποχής, ακό­μη και Μυκηναϊκής και Γεωμετρικής εποχής.

Η μεγάλη γιορτή της τα «Ηραία» γιορτάζονταν το δεύτερο χρόνο κάθε Ολυμπιάδος, ή επισημότερη γιορτή των Αργείων, θρησκευτική και εθνική μαζί.

Με θυσίες 100 βοδιών, τα εκατόμβαια με αγώνες (ο επισημότερος Χαλκείος Αγών, είχε ως έπαθλα χάλκινες ασπίδες). Με πομπές, παρελάσεις της νεολαίας, με χαρούμενα ξεφαντώματα συνοδευόταν το ευλαβικό προσκύνημα μυριάδων πιστών.

Το «Ηραίο» (ο ναός της Ήρας) του Άργους ήταν ένα από τα αρχαιότερα ιερά της Ελλάδος.

Σήμερα με το νόμο του Καλλικράτη το Ηραίο ανήκουν στη δημοτική ενότητα Μιδέας του Δήμου Ναυπλιέων και εμφανίζεται με την ονομασία Ηραίο και σύμφωνα με την απογραφή του 2001 έχει 130 κατοίκους.

Χάρτης: