Ασίνη, Αρχαία Ασίνη
Ασίνη:
Είναι ένας αρχοντικός οικισμός που βρίσκεται 10χλμ. Ν.Α. της πόλης του Ναυπλίου με πληθυσμό 1064 κατοίκων. Η Ασίνη βρίσκεται κτισμένη κάτω απο το βουνό αυγό ομώνυμο απο το σχήμα του βουνού που στην κορυφή του βρίσκεται η εκκλησία του προφήτη Ηλία.
Αγροτική κυρίως περιοχή όπου καλλιεργούνται δημητριακά, κηπευτικά, ελιές και πολλά εσπεριδοειδή.
Κατά την τουρκοκρατία ονομαζόταν ¨τζεφέραγα¨ από τον ομώνυμο διοικητή της περιοχής Τζεφέρ Αγάς. Το 1902 μετονομάστηκε σε ¨Ασίνη¨ που προέρχεται από την Αρχαία Ασίνη. Εκεί διασώζεται και η Ακρόπολη που υψώνεται στην κορυφή του λόφου, δίπλα στη θάλασσα, λίγο πριν από το Τολό.
Στους Μυκηναικούς χρόνους βρέθηκε σε μεγάλη ακμή, και αποτέλεσε το λιμάνι των Μυκηνών. Το 700 π.χ. κυριευθηκε και λεηλατήθηκε από τους Αργείους που την κατέστρεψαν ολοσχερώς πλην του ναού του Πυθαέα Απόλλωνα.
Αναφορά για την πόλη γίνεται στην Ιλιάδα του Ομήρου, καθ΄ ότι οι Ασσίνιοι με τον βασιλιά τους, μετείχαν στον Τρωικό πόλεμο.
Τον επίλογο της πανάρχαιας πολιτείας μας περιγράφει με συγκίνηση και δραματικότητα ο Γ. Σεφέρης στο ποιήμα του «ο Βασιλιάς της Ασίνης».
Αρχαία Ασίνη:
Η ακρόπολη της Αρχαίας Ασίνης είναι κτισμένη σε φυσικό λιμάνι του Αργολικού κόλπου, σε κεντρική θέση πάνω σε τριγωνικό λόφο - ακρωτήρι μήκους 330μ., μέσου πλάτους 150μ. και ύψους 52μ. κατοικήθηκε ήδη από την νεολιθική εποχή (5η χιλιετηρίδα π.Χ.) και κυρίως κατά την εποχή του Χαλκού, Πρώιμη (Πρωτοελλαδική ΙΙ 2600-1900), Μέση (Μεσοελλαδική 1900-1550) και Ύστερη (Μυκηναϊκή 1550-1050π.Χ.), αλλά και κατά τους ιστορικούς χρόνους περίπου 1000-600μ.Χ.
Τα σωζόμενα τείχη της ακρόπολης χρονολογούνται γύρω στα 300 π.Χ. και το πιθανότερο είναι πως κατασκευάστηκαν από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή, όταν έγινε βασιλιάς της Μακεδονίας. Η κύρια πύλη βρίσκεται στη βόρεια πλευρά (εικ.3) καθώς και μικρή πύλη στα ανατολικά (εικ.4). Ο ισχυρός ορθογώνιος πύργος διαστάσεων ύψους 12μ. (εικ.5) στην ανατολική πλευρά καθώς και οι δύο πύργοι στο λόφο της ακρόπολης (εικ.6,7) κατασκευάστηκαν με βάση την νέα πολεμική τέχνη της εποχής, για πολιορκητικές μηχανές και καταπέλτες.
Κατά την πρώιμη Βυζαντινή εποχή 6ον -7ον αιώνα μ.Χ. καθώς και στην Β΄ Ενετοκρατία (1686-1715) τα τείχη επισκευάστηκαν. Κατά την διάρκεια της Ιταλικής Κατοχής (1941-1943) στην ακρόπολη κατασκευάστηκαν επίσης οχυρωματικές κατασκευές, τάφροι και πέτρινες κλίμακες.
Εντός της Ακρόπολης της Ασίνης βρέθηκαν οικίες της Εποχής του Χαλκού (2600-1050π.Χ.), καλοκατασκευασμένο συγκρότημα Μυκηναϊκών σπιτιών (κατοικίες ορθογώνιες και αψιδωτές) καθώς και πολλοί τάφοι.
Βορειοδυτικά της ακρόπολης στο λόφο της Μπαρμπούνας βρέθηκε μεγάλο μυκηναϊκό νεκροταφείο από θαλαμοειδείς τάφους με πλούσια κτερίσματα, από τα οποία προκύπτει η επικοινωνία της Ασίνης με το Αιγαίο, την Κρήτη και την Κύπρο.
Στους ιστορικούς χρόνους, τον 8ο αιώνα π.Χ. (Ύστερη Γεωμετρική Εποχή) η Ασίνη άκμασε και είχε επαφές με τις Κυκλάδες, την Αθήνα και τη νότια Πελοπόννησο. Σύμφωνα με τον Παυσανία, η Ασίνη ως σύμμαχος της Σπάρτης καταστράφηκε από το Άργος περίπου στα 700π.Χ και οι κάτοικοί μετανάστευσαν στην Ασίνη Μεσσηνίας, τη σημερινή Κορώνη. Η πόλη παράκμασε για πολλούς αιώνες αλλά δεν εγκαταλείφθηκε πλήρως. Η Ασίνη αναπτύχθηκε και πάλι κατά την Ελληνιστική εποχή 3ος -1ος αιώνας π.Χ. Εντός της ακρόπολης αποκαλύφθηκαν σπίτια, δεξαμενές (εικ.8) και ελαιοτριβείο καθώς και σημαντικά νεκροταφεία στην περιοχή. Η κατοίκηση συνεχίστηκε και κατά τη ρωμαϊκή εποχή. Στο χώρο των ανασκαφών, Κάτω Ακρόπολη, βρέθηκε μικρό συγκρότημα λουτρού του 5ου -7ου αιώνα μ.Χ. (εικ.9), των οποίων οι τοίχοι διατηρούνται σε ύψος 1-1,5μ. Εντός της ακρόπολης υπάρχει το γραφικό εξωκκλήσι της Παναγίας, με κάποια πιο σύγχρονα οικοδομήματα (εικ.10).
Σήμερα με το νόμο του Καλλικράτη Ασίνη ανήκει στη δημοτική ενότητα Ασίνης του Δήμου Ναυπλιέων και εμφανίζεται με την ονομασία Ασίνη και σύμφωνα με την απογραφή του 2001 έχει 1064 κατοίκους.
Χάρτης:
